De laatste lootjes

Hallo allemaal,

Na een avontuurlijke vakantie begon het ‘echte’ leven weer. We kregen dan gelijk na onze vakantie een hele update van Marnou over de projecten. Zij had namelijk nog wat afspraken toen wij op vakantie waren.
Voor Caritas blijkt het budget eindelijk goedgekeurd te zijn en vanaf deze week is het budget pas beschikbaar. Vandaar dat ze nog niet veel van hen hadden laten horen en we konden dus nog niet veel voor hen betekenen. Marnou heeft afgesproken om nog één keer naar het platteland te gaan om daar een les te geven over Malaria, aan 60 basisschoolkinderen van 3 verschillende basisscholen in de buurt. Dinsdag (14-05) zouden we eigenlijk ook naar de hospitals in Katete en Minga gaan met Father Japhet, alleen had hij het te druk en gaan we morgen pas. In plaats van de mission hospitals hebben Marnou en ik vanmiddag een les over hygiëne/handen wassen gegeven aan de workers van Cheshire home.
Woensdagochtend zouden we met Father Japhet richting Katete en dan naar Minga gaan, voor de mission hospitals. Voor die tijd heb ik nog gauw wat mailtjes verstuurd, zodat alles geregeld was voordat ik zou gaan. Al gauw belde Father Japhet dat het 13.15 uur zal worden. Toen wij om 13.15 uur bij de weg zaten belde hij dat het later werd, want hij moest de Bishop spreken, maar dit was nog niet gebeurd. Jaja de Bishop is eindelijk weer in Chipata, na 3 maanden ofzo. Janine en ik hebben de hele dag onze vijftig tinten gelezen. Om 15.15 uur hebben we hem nog maar een keer gebeld of het nog doorging. Hij zei dat het nog steeds doorging, maar dat hij nog wachtte op een gesprek met de Bishop. We zouden dan voor 16.00 uur gaan. Helaas heeft hij niks meer van zich laten horen. Gelukkig was de familie van Rianne er, echt super gezellig! Haar ouders en twee broers waren er. Marnou, Janine en ik hebben ook met hen meegegeten. Met een heeeeeeeeeeeerlijk toetje… Vanille ijs met Amarulla!! Na het eten gezellig met ons allen Jungle speed gespeeld!
Donderdag 16-05-2013
Vanochtend wilden we eigenlijk vroeg vertrekken om met Father Japhet mee te gaan naar de hospitals. Hij gaf aan dat hij te druk was en dat hij nog steeds met de Bishop moest praten. De mission hospitals konden dan ook niet doorgaan… Na hier even over gebaald te hebben zijn we uiteindelijk naar Father Japhet gegaan. Hij gaf aan heel druk te zijn en als het goed is kunnen we volgende week donderdag en vrijdag naar Katete en Minga. De andere hospitals (Lumezi en Kanyanga) kunnen alleen nog de eerste week van juni, maar als het dan niet door gaat kunnen we helemaal niet meer… Dilemma… ’s Middags zijn Marnou, Janine en ik naar het general hospital gelopen om te kijken of de Nederlandse arts er was. Hij blijkt namelijk op dinsdag en donderdag aanwezig te zijn als er operaties uitgevoerd moeten worden. Echter waren er vandaag geen operaties en was hij er dus niet, helaas…
Vrijdag 17-05-2013
Vanochtend was ik druk bezig voor SLB totdat ik de bishop zag. Marnou en ik zijn naar hem toe gelopen om met hem te praten en hij nodigde ons gelijk uit bij zijn huis om een kop thee met hem te drinken. Hij had eigenlijk een afspraak met een aantal sisters, een uur geleden al, maar hij vond het belangrijker om eerst een kop thee met ons te drinken! Het was echt super gezellig, wat een grappige man! We hebben hem uitgenodigd om bij ons te komen eten deze avond. ’s Avonds kwam inderdaad de Bishop George Lungu langs om bij ons te eten. Hij wilde een echte Nederlandse dans zien, dus toen hebben we met ons allen de kabouterplopdans gedaan en de Bishop deed even later ook mee! Het was echt super gezellig en geslaagd!
Zaterdag 18-05-2013
Na het ontbijt en de was ben ik met Janine naar het zwembad van een hotel in de buurt gegaan… Aan het einde van de middag begon het dan… Fusion of dance, Zambia edition! Echt super gezellig met alle muziek, drankjes en spelletjes! ’s Avonds naar twee discotheken geweest. Na het stappen wilden we eigenlijk de zonsopgang kijken maar dan moesten we nog even wachten… Dus toen mijn bed maar ingedoken!
Zondag dan ook heerlijk uitgeslapen! Snel ontbeten en met Erwin geksypt. Daarna nog met Paps, mams en mijn twee geliefde broeders geskypt! En dan wordt je gevraagd wat je wil eten als je terug bent… Uuuuhh,, wat niet?! Alles met vlees is goed! Ook gaat de tijd dan toch wel snel hoor, nog een maandje!
We hebben zondagochtend dan niet de zonsopgang gekeken, maar maandagochtend was het dan zover… 3.30 uur de wekker en in het donker de berg op! Na een half uur lopen waren we al op de top van de eerste berg. Wat was het uitzicht mooi. We houden uitzicht over heel Chipata en omgeving en we zagen alle lichtjes, zo mooi krijg ik het niet op de foto… De wind was nogal koud dus we wilden niet zo lang wachten… We zijn maar verder gaan lopen, ook de tweede berg hadden we zo bereikt. Uiteindelijk besloten om nog maar een berg verder te lopen, maar toen begon het toch wel licht te worden. Rennend door het gras, benen die bleven steken in een gat van een halve meter, een halve zandbak in mijn schoenen, zwetend en buiten adem, maar dan waren we wel op tijd voor de zonsopgang! Eerst nog even klimmen in de boom en daar kwam de zon achter de bergen op. Wat was dat een mooi gezicht! We waren helemaal afgepeigerd van de klim, maar de zonsopgang maakte alles goed! Na een flinke steile daling (ongeveer 60 graden, volgens de bouwkundige), weer veilig aangekomen in ons huisje. Na mijn tweede ontbijt gelijk mijn bed weer opgezocht. ’s Middags weer voor SLB bezig geweest en naar Caritas geweest om goede afspraken te maken voor de volgende groep. Hierna boodschappen gedaan met Janine en eten gekookt!

Dinsdag 21-05-2013
Vanochtend eerst naar internet geweest (eigenlijk geen idee wat ik daar heb gedaan). Daarna met de hele groep en Brother Simon naar Magwero, school for the blind and deaf, geweest. De weg ernaar toe was heel slecht, hobbelig en een zandweg maar de omgeving was super mooi, alle bergen. Toen we er eenmaal waren kregen we eerst een rondleiding bij de school for the deaf. Echt bijzonder om te zien hoe die kinderen met elkaar communiceren. De geluiden die ze maken, zoals lachen, klinken allemaal heel vreemd. Ze hadden bij de school ook een varkenshok, konijnenhok, en groentetuin. Ze hadden speciale kamers waar alle kinderen bij elkaar konden slapen, meiden en jongens gescheiden. Daarna gingen we na de school for the blind. Het was echt bijzonder om te zien hoe zij omgingen met hun handicap. Ze renden gewoon rond, want ze wisten precies waar een opstapje of iets dergelijks was. Ze gebruiken hier een braille alfabet en hebben een speciaal kopieermachine om de braille papieren te kopiëren. Als papier gebruiken ze een soort plastic waar het braille in gesmolten worden. Ook hebben ze een speciaal rekje waarmee ze braille kunnen leren schrijven. Ook voor de blinde kinderen hebben ze speciale kamers voor meiden en jongens apart. Het was echt leuk om een keer te zien!
Woensdag 22-05-2013
Vandaag is Eline jarig, gefeliciteeeeeerd!!
Vanochtend onze laatste les gegeven bij HBC over dehydratie. Janine en ik hebben de les gegeven. Na het vertellen van mijn informatie klapten ze heel hard (veel harder dan normaal). Na de les heeft Marnou nog wat dingetjes verteld om de lessen mee af te sluiten. Alle caregivers begonnen in eens te klappen, te dansen en te zingen. Ze kwamen allemaal een voor een langs om ons te bedanken. Daarna kregen we allemaal verschillende cadeautjes… Wortels, zoete aardappelen, pinda’s en suikerriet. Het was echt super lief! Ze hadden ook nog geld ingelegd om een chitenge voor ons alle drie te kopen, dus ben benieuwd… Daarna zijn we met ons allen op de foto gegaan en ze begonnen weer allemaal te zingen, te klappen en te dansen. De liedjes gingen over dat ze altijd willen blijven leren en dat wij hen hiermee hadden geholpen. Dat ze door ons heel veel hadden geleerd. We kregen ook alleen maar positieve feedback. Ze waren nooit zo vaak in zulke grote groepen naar de lessen geweest en ze zeiden ook dat ze nog nooit met zoveel aandacht hadden geluisterd naar de lessen. Ze vonden onze lessen helemaal super en waren ons heel erg dankbaar voor de lessen! Als je dat hoort wordt je toch wel even heel erg vrolijk!! Na de les hebben we met ons allen ranja gedronken en een stroopwafel gegeten (mede mogelijk gemaakt door Rianne’s familie). Daarna hebben we broodje hamburger gegeten om het te vieren. Janine en ik hebben van onze chitenge een jurk laten maken, dus ben benieuwd hoe het wordt. Daarna een ijsje gegeten en we wilden les geven bij Cheshire home. Helaas waren ze te druk en hadden ze geen tijd voor een les dus we gaan de laatste les volgende week geven. ’s Middags in de zon gelegen en daarna hard gelopen!
Donderdag heb ik mijn SLB verslag afgemaakt en ik heb nog even metmama en Pasja geskypt.

Vrijdag 24-05-2013
Vandaag de hele ochtend in de zon gelegen, omdat we om 14.00 uur naar Katete zouden gaan met Father Japhet… Helaas was hij weer druk en werd het 15.30 uur. Toen we weg wilden gaan belde hij dat het een kwartier later werd. Toen we bij de weg stonden (een kwartier later) kwam hij nog 10 minuten later aangereden. Hij had zich even gedoucht. We moesten langs kantoor en daarna benzine tanken. Uiteindelijk waren we pas rond 17.30 uur in Katete, dus het was al bijna donker. We zagen allemaal blanke medewerkers en toen we op Father Japeth aan het wachten waren, omdat hij weer eens met iemand stond te praten, kwam er een Nederlandse co-assistente naar ons toe. We hebben even met haar gekletst. Inmiddels was het donker en de mensen die ons zouden rondleiden waren er niet. Father Japeth heeft ons toen een beetje rondgeleid, maar hij wist de weg niet goed. We hebben vooral de kinderafdeling, kraamafdeling en neonatologie afdeling gezien. Bij de kraam/neonatologie afdeling hadden ze een aparte kamer voor de mini’s. Zij lagen allemaal in een couveuse en waren super super super klein, het leken wel embryo’s (+/- 25 cm). De moeders zaten allemaal bij hun kindje en gaven de medicijnen e.d. Het was echt super warm in die ruimte, absoluut geen ventilatie… Maar die warmte is natuurlijk ook wel nodig! Verder hebben we nog een afdeling gezien waar men medicijnen kreeg, een soort interne afdeling en een afdeling voor patiënten die geopereerd moesten worden of geopereerd waren. Op de volwassen afdelingen waren de vrouwen en mannen gescheiden. Ook hadden ze nog een OPD afdeling (outside patiënt department), een soort polykliniek. Met een weegschaal e.d. om de controles te doen. Het was jammer dat we niet alles hebben kunnen zien en dat we er niet overdag waren. Dan hadden we nog wat meer afdelingen kunnen zien, had misschien iemand ons rond kunnen leiden en wat uitleg kunnen geven. Al met al was het vooral niet geventileerd maar het ziekenhuis zag er wel super mooi uit! Ook kreeg ik de indruk dat de zorg hier beter is en dat er hygiënischer wordt gehandeld dan in het General hospital in Chipata. De terugweg bracht Father Japhet ons naar het fathers house in Katete, omdat we morgen weer naar Petauke gaan voor caritas. Katete ligt op de weg richting Petauke, dus het zal makkelijker zijn als we daar konden slapen. Na ongeveer een uur in het Father house gewacht te hebben tot Father Japhet weer terug kwam bleek dat ze niet voldoende ruimte hadden om te kunnen blijven slapen. Gelukkig konden we bij de sisters slapen. Onze kamers werden gelijk aangewezen en ze vroegen of we een kop thee wilden. Maar wij hadden nog niet eens avondeten gehad, dus dan maar een kop thee. Het voelde ook niet goed om om eten te vragen... Gelukkig hadden we nog wat fruit bij ons en heb ik maar een peer gegeten. Gelukkig was ik zo moe dat ik ondanks de honger wel lekker kon slapen!
Zaterdag ochtend om 6.30 uur opgestaan, want Mr. Mbewe (van Caritas) zal ons om 7.00 uur ophalen bij de sisters. Uiteindelijk was mr. Mbewe na 8.00 uur pas bij ons. We gingen gelijk door naar Petauke, het platteland, waar we rond 9.30 uur waren. Hier zaten alle kinderen van de basisscholen al op ons te wachten buiten. Na een korte intro hebben wij onze les over malaria gegeven. Er waren in totaal 48 kinderen van drie verschillende basisscholen uit Petauke. Aan het einde van onze les hebben we een quiz gedaan, de kinderen wisten allemaal best veel. Hierna hebben we wat met ons allen gegeten en zijn we richting Chipata gegaan. Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij St. Francis hospital in Katete. Father Japhet gaf aan dat de Nederlandse arts vandaag terug zal zijn uit Lusaka, dus we wilden hem graag ontmoeten. We mochten naar de operatieafdeling om hem daar op te zoeken. Helaas was hij er niet en de andere Nederlandse arts was op dit moment in Nederland. De artsen daar wilden ons wel rondleiden, maar helaas hadden we geen tijd, want Mr. Mbewe en de chauffeur stonden op ons te wachten…
We willen volgende week eigenlijk graag naar het ziekenhuis in Lumezi gaan, want hier werkt ook een Nederlandse arts. We willen dit zelf gaan regelen, zodat we er zeker van zijn dat het doorgaat en we hopen dat we dan ook het hele ziekenhuis kunnen zien en misschien nog mee kunnen lopen met een verpleegkundige of een arts.

Nou dat was weer een heel verhaal, niet zo spannend als mijn vorige blog maar hopelijk wel weer leuk om te lezen!

En voor de mensen die willen beginnen met aftellen het is nog… (even in de agenda kijken)… 23 nachtjes als ik het goed heb.

Groetjes,

Marinte